سوالی که در اذهان برخی مطرح میشود این است که چرانام ائمه درقرآن نیامده است؟ شاید اگر به روشنی نام جانشینان پیامبر در قران ذکر می شد این همه اختلاف پیش نمی آمد ؟ به نظر شما این طور نیست ؟!
در پاسخ شما باید عرض کنم که روش قران ذکر کلیات مسائل و معارف اسلامی است و جز در موارد بسیار معدود از جزئیات سخن نگفته است مثلا به صورت کلی میفرماید : حج به جا آورید یا نماز بپا دارید اما ریز اعمال حج یا چگونگی ادای فریضه ی نماز را بیان نمی کند . در اعتقادات نیز چنین است مثلا در مورد عالم برزخ تنها اشاره می کند که پس از مرگ وارد چنین عالمی خواهید شد اما از جزئیات آن سخن نمی گوید و کاملا روشن است که ما برای دریافت جزئیات معارف و احکام باید به سراغ پیامبر و فرستاده ی او برویم و از او کسب تکلیف کنیم وسخن او را سخن خداوند بدانیم که این خود فرمایش قرآن است که : ” پیامبر از هوای نفس سخن نمی گوید ؛ سخن او به جز وحی نیست .” ( ایات 4و5 سوره نجم ) اساسا میان قرآن کریم وسخن آورنده ی آن از این جهت فرقی نیست که هر دو برای ما حجت اند و ما وظیفه ی پیروی از هر دو را داریم.
پس روش قرآن کریم بیان کلیات است وحق آن است که اگر جز این بود این کتاب آسمانی به دهها بلکه صدها جلد می رسید. حال با توجه به این حقیقت در ایات قرآن تامل کنید ، می بینبد که از کلیات امامت در جای جای این کتاب شریف سخن گفته شده و از حقایقی مانند این که همواره و برای هر قومی امامی هست ( سوره رعد ایه 8) اطاعت از امام واجب است ( سوره نساء ایه 59) امام از هر خطا و گناهی مبرا و معصوم است ( سوره بقره ایه 124) این پاک شدگان فقط اهل بیت پیامبرند ( سوره احزاب ایه 33) و …..پرده برداشته است اما در مورد معرفی مصداق ها در این مورد نیز مانند سایر موارد باید به پیامبر رجوع کرد و خود این امر یک امتحان بزرگ برای امتی است که ادعای تبعیت از پیامبر خدا را دارد که تا چه اندازه به سخن او ایمان دارد و اطاعت می کند .
نکته ی دیگری هم در این ارتباط وجود دارد و آن اینکه اگر نام جانشینان پیامبر به طور مستقیم در قرآن ذکر میشد احتمال تحریف لفظی قرآن بسیار زیاد میشد ، به این حقیقت تلخ تاریخی توجه دارید که دشمنان اهل بیت پیامبر برای خارج کردن این بزرگان از صحنه از هیچ حرکتی کوتاهی نکردند ، حال فکر می کنید اگر نام این عزیزان در قرآن ذکر شده بود به فکر حذف آن از کتاب خدا نمی افتادند . خداوند وعده فرموده که قرآن را از تحریف مصون بدارد و یکی از راه های این حفاظت همین است که حقایق حساسیت برانگیز را به طور مستقیم در آن مطرح نمی کند تا مخالفان به اندیشه ی دستبرد نیفتند و در عین حال کلیات آن را به همراه بعضی اشارات غیر مستقیم (مانند ایات 3 و 67 و 55 سوره مائده ) مطرح می کند تا برای مومنین حقیقی اتمام حجت شود . موفق باشید